کبوتر هم که باشی...
گاهی دود شهر بال و پرت را سیاه می کند
به یک هوای پاک نیاز داری
چیزی شبیه
هوای حرم...
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
دوباره شب عشق فرا رسید و من کثیف ترین...
المنه لله که در میکده باز است زان رو که مرا بر در او روی نیاز است
باز جرعه ای گوارا سرخواهم کشید و مستانه در مقابل دوستِ جان خواهم رقصید...
هرگز نگویم که بیا دست مرا بگیر گویم گرفته ای ز عنایت رها مکن
لباسم را ببین. دوباره مثل همیشه زمین خورده ام،
پاره پاره...
گلی...
آمده ام که لباسی نو بر تنم بپوشانی. الغوث الغوث الغوث
دلم بیمار است، نمی تواند با تو سخن بگوید
اما
یک حرف بلد است و دلی که نمی تپد، حسین حسین می کند.
باید آنهایی که به حیات عند الرب رسیده اند برای ما حمدی بخوانند
آنهایی که زنده اند...
یاالهی در این شب های بی قراری کنار بزن پرده ای که مانع دیدن رخ عشق شده است
اللهم عجل لولیک الفرج
ای عشق! دل دوباره غبار هوس گرفت
از من گلایه کرد و تو را دادرس گرفت
دل باز هم بهانه رفتن گرفت و باز
تا بال و پر گشود سراغ از قفس گرفت
گفتم به هیچکس دل خود را نمی دهم
اما دلم برای همان هیچکس گرفت
افسردگی به خسته دلی از زمانه نیست
افسرده آن دلی است که از همنفس گرفت
لبخند و ریشخند کسی در دلم نماند
هرکس هرآنچه داد به آیینه پس گرفت
(فاضل نظری)
پی نوشت:بعضی جا ها علت شکستمون دقیقا تو خودمونه، همونجایی که نمی تونیم ببینیمش!! دلمون...
یه لحظاتی تو زندگیمون پیش میاد که باید دلمون رو له کنیم و از روش رد شیم اما!
دلم میخواد انجام بدم به کسی هم ربطی نداره!!
مث این روزا که فصل امتحاناته و من نبـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاید کتاب غیر درسی بخونم
ولی نمیشه که آخه دلم میخواد!!! پس میخونم...
(در دگرگونی روزگار، گوهر شخصیت مردان شناخته می شود) حکمت 217
یه لحظاتی تو زندگیمون پیش میاد که باید دلمون رو له کنیم و از روش رد شیم اما!
دلم میخواد انجام بدم به کسی هم ربطی نداره!!
مث این روزا که فصل امتحاناته و من نبـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاید کتاب غیر درسی بخونم
ولی نمیشه که آخه دلم میخواد!!! پس میخونم...
(در دگرگونی روزگار، گوهر شخصیت مردان شناخته می شود) حکمت 217
تو که در فکر منی مرگ مرا سر برسان
انتظار همه را نیز به آخر برسان
همه پرورده ی مهرند و من آزرده ی قهر
خیر در کار جهان نیست تو هم شر برسان
لاله در باغ تو رویید و شقایق پژمرد
به جگر سوختگان داغ برابر برسان
مردم از ماتم من شاد و من از غم خشنود
شادمانم کن و اندوه مکرر برسان
مرگ یا خواب؟ چقدر این دو برادر دورند!
مژده ی وصل برادر به برادر برسان
فاضل نظری
انتظار همه را نیز به آخر برسان
همه پرورده ی مهرند و من آزرده ی قهر
خیر در کار جهان نیست تو هم شر برسان
لاله در باغ تو رویید و شقایق پژمرد
به جگر سوختگان داغ برابر برسان
مردم از ماتم من شاد و من از غم خشنود
شادمانم کن و اندوه مکرر برسان
مرگ یا خواب؟ چقدر این دو برادر دورند!
مژده ی وصل برادر به برادر برسان
فاضل نظری
پی نوشت: نیستم عاشق اگر منت درمان بکشم به روی چشم اگر از تو بلایی برسد.
به یاد لحظه ی بعد دفن علی اصغر، ارباب لباس عربیشان را در دست گرفتند و تکان دادند.
ای دوست هرچه بود فدایت کردم...
هرکس ما اهل بیت پیامبر(صل الله علیه و آل وسلم) را دوست بدارد، پس باید فقر را چونان لباس رویین بپذیرد( یعنی آماده انواع محرومیت ها باشد) حکمت 112
دنیا مکانی ست که باید در آن به مقام ابتلاء رسید...
به یاد لحظه ی بعد دفن علی اصغر، ارباب لباس عربیشان را در دست گرفتند و تکان دادند.
ای دوست هرچه بود فدایت کردم...
هرکس ما اهل بیت پیامبر(صل الله علیه و آل وسلم) را دوست بدارد، پس باید فقر را چونان لباس رویین بپذیرد( یعنی آماده انواع محرومیت ها باشد) حکمت 112
دنیا مکانی ست که باید در آن به مقام ابتلاء رسید...
سلام خلق الله
این شماره چهاردهم نشریه بیرق هستش که صاحب امتیازش "هیئت ثارالله رهروان امام و شهدا" هست.
نظر یادتون نره!
شماره چهاردهم نشریه بیرق
بسم الله الرحمن الرحیم
دوباره شروع شد
بعد یه مدت تقریبا طولانی و نبودن تو فضای مجازی تصمیم گرفتم با یک وبلاگ دیگه شروع به کار کنم.
نسیم ولایت شده (ولایتِ جان)
ولایت عشق، ولایت دوست
آغازی نو
گفته بودی درد دل کن گاه با هم صحبتی
کو رفیق راز داری! کو دل پر طاقتی؟
شمع وقتی داستانم را شنید آتش گرفت
شرح حالم را اگر نشنیده باشی راحتی
تا نسیم از شرح عشقم با خبر شد مست شد
غنچه ای در باد پرپر شد ولی کو غیرتی؟
گریه می کردم که زاهد در قنوتم خیره ماند
دور باد از خرمن ایمان عاشق آفتی
روزهایم را یکایک دیدم و دیدن نداشت
کاش بر آیینه بنشیند غبار حسرتی
بس که دامان بهاران گل به گل پژمرده شد
باغبان دیگر به فروردین ندارد رغبتی
من کجا و جرات بوسیدن لب های تو
آبرویم را خریدی عاقبت با تهمتی
فاضل نظری
دوباره شروع شد
بعد یه مدت تقریبا طولانی و نبودن تو فضای مجازی تصمیم گرفتم با یک وبلاگ دیگه شروع به کار کنم.
نسیم ولایت شده (ولایتِ جان)
ولایت عشق، ولایت دوست
آغازی نو
گفته بودی درد دل کن گاه با هم صحبتی
کو رفیق راز داری! کو دل پر طاقتی؟
شمع وقتی داستانم را شنید آتش گرفت
شرح حالم را اگر نشنیده باشی راحتی
تا نسیم از شرح عشقم با خبر شد مست شد
غنچه ای در باد پرپر شد ولی کو غیرتی؟
گریه می کردم که زاهد در قنوتم خیره ماند
دور باد از خرمن ایمان عاشق آفتی
روزهایم را یکایک دیدم و دیدن نداشت
کاش بر آیینه بنشیند غبار حسرتی
بس که دامان بهاران گل به گل پژمرده شد
باغبان دیگر به فروردین ندارد رغبتی
من کجا و جرات بوسیدن لب های تو
آبرویم را خریدی عاقبت با تهمتی
فاضل نظری
سلام خلق الله
خواستم اطلاع داشته باشید که من فعالیتم رو تو یه وبلاگ دیگه ادامه میدم به آدرس زیر
لطفا هر کسی که نسبت به این وبلاگ لطف داشته و لینک کرده، بره آدرسش رو عوض که با نام ( ولایتِ جان)
یا علی